کرم های لایه بردار پوست | مزایا و معایب کرمهای لایهبردار و پیلینگ
کرم های لایه بردار پوست :چه نکاتی برای مصرف کرم های لایه بردار وجود دارد ؟ تاثیر لایه بردار ها بر پوست و مو چیست ؟ در اینجا با مقاله ای درباره نکات مهم مصرف کرم های لایه بردار پوست صورت در خدمت شما هستیم. با ما همراه باشید.
کرم لایه بردار مدیلن , کرم های لایه بردار پوست
مزایا و معایب کرِم های لایه بردار
خیلی از خانم ها برای لایه برداری از پوست شان، می روند سراغ کِرِم های لایه بردار(اسکراب). ولی آیا واقعا این کِرِم ها موثر هستند؟ دکتر بهروز باریک بین، متخصص پوست و مو و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، به این سوال در هفته نامه ی سلامت پاسخ می دهد.
اصلا چرا باید از کِرِم های اسکراب(لایه بردار) استفاده کرد؟
حذف لایه های شاخی و سلول های مرده پوست، باعث حذف باکتری های مَُضر و کاهش قطر منافذ پوست شده و به زیبایی و افزایش سلامت پوست کمک می کند. روش هایی که برای این منظور استفاده می شوند شامل دو روش مکانیکی و شیمیایی هستند.
بعضی ها هم این کار را با پوست بادام یا زردآلو انجام می دهند یا سراغ سفیدآب می روند.
بله؛ در روش های مکانیکی از فیبرها و پارچه های ضخیم، پوست بادام یا زردآلو، اسفنج، برس و بخش های خشک و فیبری گیاهان برای این منظور استفاده می شود. به عنوان مثال، کیسه کشیدن که در حمام های سُنتی رایج بوده و هنوز هم توسط بسیاری از پدربزرگ و مادربزرگ ها استفاده می شود مثالی از لایه برداری مکانیکی است که اگر با سفیدآب همراه شود، میزان لایه برداری آن بیشتر شده و این عمل موثرتر خواهد بود. حتی استفاده از سنگ پا برای کاستن از خشونت کف پا مثالی دیگر از لایه برداری مکانیکی است.
میکروابریژن در مطب، چه طور؟
خب، در این روش میکروابریژن، توسط دستگاهی، پودرهای اکسید آلومینیوم با فشار روی پوست پاشیده می شود. کریستال های اکسید آلومینیوم بسیار سخت هستند و برای خراشاندن و ساییدن پوست مناسب هستند. این دستگاه، یک فشار منفی به پوست وارد می کند و عملی شبیه بادکش انجام می دهد. از ترکیب این ساباندن و ایجاد فشار منفی یک لایه برداری مکانیکی خوب، روی پوست صورت اتفاق می افتد که خواص زیادی دارد؛ از جمله شادابی و روشن تر شدن پوست، بهبود منافذ باز پوست، بهبود جوش های سرسیاه و سرسفید، کم رنگ شدن لک های صورت و حتی بدن، بهبود چین و چروک های ظریف با واسطه ترشح فاکتورهای رشد متفاوت ثانویه به ایجاد فشار منفی و بادکش روی پوست و بالاخره افزایش نفوذ داروهای موضعی پوست که به ویژه برای بیماران مبتلا به لک صورت یا آکنه می تواند موثر باشد.
پیلینگ چه فرقی با میکرودرم ابریژن دارد؟
استفاده از مواد شیمیایی لایه بردار، همان پیلینگ است؛ موادی مانند اسید سالسیلیک، اسید سیتریک، اسیدهای میوه یا آلفاهیدروکسی اسید AHA یا تری کلرواستیک اسید(TCA). در این روش اسیدهای لایه برداری با درصدهای متفاوت روی پوست صورت استعمال شده و عمل لایه برداری به صورت شیمیایی انجام می شود.
درباره اسیدهای میوه هم توضیح می دهید؟
بله؛ استفاده از اسیدهای میوه با غلظت بالا و استفاده از تری کلرواستیک اسید باید حتما توسط متخصص پوست و مو و در کلینیک انجام شود زیرا مدت ماندگاری اسید روی پوست و نواحی خاصی که دارو باید مالیده شود یک امر کاملا تخصصی است و توجه نکردن به این مساله می تواند موجب سوختگی پوست و عوارض مربوطه شود.
اسیدهای میوه ی با غلظت پایین تر را افراد می توانند بدون نسخه از داروخانه ها تهیه کنند و در منزل، شب ها هنگام خواب استفاده نمایند. بهتر است این فرآوردهها(AHA)، دور چشم و دور دهان استفاده نشود زیرا موجب تحریک و قرمزی و التهاب این نواحی خواهد شد. درصدهای بالاتر مانند ۵۰ درصد و ۷۰ درصد باید متوسط متخصص پوست به کار روند.
فایده ای هم دارد؟
البته! لایه برداری شیمیایی کاربردهای فراوانی دارد: بهبود چین و چروک های ظریف از طریق تحریک کلاژن سازی، شاداب تر و روشن تر شدن پوست، بهبود جوش های سرسیاه و سرسفید، بهبود لک های مختلف پوست و همچنین افزایش تاثیر داروهای موضعی مصرف شده توسط بیمار.
نکته ای که باید به آن توجه کرد این است که لایه برداری پوست چه مکانیکی و چه شیمیایی باعث تحریک پذیرتر شدن آن نسبت به نور آفتاب می شود و لذا مصرف کرم های ضد آفتاب و پرهیز از قرار گرفتن به طور مستقیم در برابر نور آفتاب توصیه می شود. در غیر این صورت، بیمار ممکن است حتی نتیجه معکوس بگیرد؛ مثلا خانمی برای بهبود لک بارداری ملاسما پیلینگ شیمیایی انجام داده، به دلیل مراقبت نکردن از نور آفتاب ممکن است دچار بزرگ تر شدن لک نیز بشود.
به چه کسانی این روش ها را توصیه نمی کنید؟
کلا برای پوست های خشک، استفاده از لایه برداری چه مکانیکی و چه شیمیایی توصیه نمی شود زیرا موجب خشکی بیشتر پوست شده و می تواند برای بیمار دردسرساز باشد. در صورت لزوم، استفاده از لایه بردار در پوست های خشک، این کار باید زیر نظر متخصص پوست و با تمهیدات لازم انجام شود.
مساله بعدی احتمال عود تبخال توسط لایه برداری پوست است، به خصوص در لایه برداری شیمیایی باید مراقب عود تبخال بود و بیمارانی که به طور مکرر تبخال می زنند، باید پزشک را از این مساله آگاه سازند تا روش های پیشگیری از بروز تبخال به کار گرفته شود زیرا این عفونت می تواند موجب ایجاد جوشگاه شده و در پوست تحریک شده توسط مواد شیمیایی لایه بردار وسعت زیادی پیدا کند.
آیا می توان از کِرِم های اسکراب موجود در داروخانه ها استفاده کرد؟
کِرِم های اسکراب یا اکسفولیان به عنوان خراشنده و ساینده پوست استفاده می شوند. برخی موارد شاهد هستیم که برای افزایش اثربخشی، اسیدهای میوه هم به این کِرِم ها اضافه می کنند که بیمار از هر دو مکانیسم لایه برداری مکانیکی و شیمیایی سود ببرد. کرم ها و صابون های اسکراب(که حاوی دانههای خشن هستند) می توانند در درمان ضایعات پوستی مثل آکنه های کومدونال(جوش های سرسیاه یا سفید)، چربی پوست، خشونت پوست و نیز افزایش اثر داروهای موضعی کاربرد داشته باشند.
نکاتی مهم درباره کرمهای لایهبردار و پیلینگ
سالهاست که متخصصان پوست و مو، از لایهبردارهای شیمیایی برای برطرف کردن عوارض ناخوشایند پیری پوست از قبیل تغییر رنگ، چینوچروک و خشونت پوست استفاده میکنند.
این مواد لایهبردار عبارتاند از: اسیدهای میوه (آلفاهیدروکسی اسید یا aha)، تری کلرواستیک اسید (tca)، فنول، زرورسینول و سالیسک اسید. این مواد موجب از بین رفتن لایه رویی پوست شده و به دنبال آن پوستی با ظاهر تازهتر و جوانتر جایگزین پوست قبلی میشود. این فرآیند که به عنوان لایهبرداری یا پیلینگ شیمیایی نامیده میشود، باید حتما توسط متخصص پوست انجام شود که روشهای مواجهه با این مشکلات را خوب میدانند. برخی کرمهای لایهبردار مثل غلظتهای پایین اسیدی میوه (aha) را افراد میتوانند در منزل استفاده کنند اما باید بدانند که مصرف این کرمها موجب افزایش حساسیت پوست نسبت به نور خورشید شده و لذا مصرف ضد آفتاب را نیز در طول روز مدنظر قرار دهند. به طورکلی، بسته به عمق نفوذ ماده شیمیایی، لایهبردار شیمیایی پوست را در دو نوع سطحی و عمیق تقسیم میکنیم که هر کدام ملاحظات و کاربردهای خاص خود را دارند.
کرمهای لایهبردار را در هر فصلی میتوان استفاده کرد، بهشرطیکه مراقبت از نور خورشید بهخوبی انجام شود. افرادی که قادر به این کار نیستند، بهتر است فقط در فصول پاییز و زمستان از کرمهای لایهبردار استفاده کنند و درعینحال مصرف ضد آفتاب را در طول روز به خاطر داشته باشند؛ چراکه در غیر این صورت دچار مشکلات عدیدهای مانند قرمزی و حساس شدن پوست، لکهای پوستی و حتی احتمال رخداد سرطانهای پوستی میشوند. کرمهای لایهبردار را در بیماران مختلفی میتوان تجویز کرد؛ مثلا خانم ۳۵ سالهای که نگران پیر شدن پوست و رخداد چین و چروکهای ظریف پوستی است، میتواند از مصرف این کرمها سود ببرد. همچنین بیماران مبتلا به آکنه یا جوش صورت یا مبتلایان به لکهای پوستی (مثل لک پوستی) نیز میتوانند از فواید این کرمها، زیر نظر متخصص پوست بهرهمند شوند.
کرم لایه بردار مای
کرمهای لایهبردار برای بهبود جوشهای صورت مفیدند، اما اغلب اوقات کافی نیستند. اگر منظور شما از مصرف این کرمها تنها رفع جوشهاست، بهتر است دست نگه داشته و با یک متخصص پوست مشورت کنید. شاید داروهای موضعی دیگر یا حتی داروی خوراکی برای شما لازم باشد. این کرمها قادر به رفع جوشگاههای عمیق نیستند. حتی با بهترین دستگاههای لیزر و با بهرهگیری از مجربترین متخصصین، گاه تنها تا ۳۰-۴۰ درصد میتوان این جوشگاهها را بهبود داد. البته بیماران خوششانسی هم پیدا میشوند که گاه تا ۸۰-۷۰ درصد میتوان جوشگاههای صورتشان را که اغلب ناشی از دستکاری جوشهاست، بهبود بخشید.
به هر حال هم بیمار و هم پزشک باید صبر و حوصله داشته باشند و گاه لازم است روشهای مختلفی در درمان به کار رود… روشهای جراحی مثل بالا آوردن فرورفتگی پانچ یا روشهایی مثل پیلینگ شیمیایی و بالاخره لیزردرمانی یا درم ابریشن (تراشیدن پوست با دستگاه یا سمباده). هر روش که کمی هم مفید واقع شود، خود غنیمت است!
کرمهای لایهبردار با برداشت لایههای سلولی از روی پوست و نرم کردن کراتین، سبب نرمتر و شفافتر شدن پوست شده و بالا بودن قدرت جذب رطوبت هوا، خشکی را ترمیم کرده و خواص ظاهری و قابل رویت پوست را بهبود میبخشند.با افزایش سرعت بازسازی سلولهای پوست، کمکهای پوستی نیز کمرنگتر شده و میزان اثربخشی و نفوذ برخی داروی ضد لک نیز که بهتر است همراه کرمهای لایهبردار مصرف شوند افزایش مییابد.
کرمهای لایهبردار باید شب هنگام و در زمان خوابیدن مصرف شده، دور چشم و دور دهان مصرف نشوند (به دلیل ایجاد تحریک احتمالی در پوست حساس این نواحی) و صبح شسته شده و ضد آفتاب مصرف شود.
کرمهای لایهبردار را میتوان به دو دسته تقسیم کرد. یکی تریتوئین که از مشتقات ویتامین a است و در درمان برخی بیماریهای پوستی مثل آکنه یا در درمان لکهای پوستی به کار میرود و دیگری اسیدهای میوه یا آلفاهیدروکسی اسیدها که اینها اسیدهای ارگانیک طبیعی بوده، در سیب سبز (اسید مالیک)، آناناس و مرکبات (اسید سیتریک)، نیشکر (اسید گلیکولیک)، میوههای قرمز و شیر ترش و ماست (اسید لاکتیک)، بادام تلخ (اسید ماندلیک) و انگور (اسید تارتاریک) وجود دارند.
بیماران دارای پوست بسیار حساس به آفتاب یا بیماران مبتلا به عفونتهای فعال مثل زردزخم یا تبخال و نیز افرادی که بیماریهای خاصی مثل لوپوس دارند، نباید از این کرمها استفاده کنند.
برای حصول نتایج قابلتوجه، مصرف طولانی (حداقل چندماه) لازم است، ولی از همان هفتههای اول مصرف کرمهای لایهبردار، خواص ظاهری پوست تغییر میکند؛ پوست روشنتر و صورتیتر شده و بیمار احساس شادابی در پوست خود میکند. اثر روی فیبر و بلاستها و ساخته شدن کلاژن جدید، حدود پنج تا شش ماه زمان لازم دارد.
کرمهای لایهبردار برای بهبود جوشهای صورت مفیدند، اما کافی نیستند. استفاده از کرمهای لایهبردار نکات خواندنی و دانستنی دیگری هم دارد که توسط دکتر بهروز باریکبین متخصص پوست و مو تشریح شده است:
اسیدهای میوه با غلظتهای پنج درصد، ۱۰ درصد و ۱۵ درصد قابل خرید بدون نسخه هستند، اما غلظتهای بالاتر با تجویز پزشک بوده و در بسیاری از موارد باید لایهبرداری در مطب انجام شود (پیلینگ ahaهایی با غلظت ۵۰ درصد یا ۷۰ درصد).
مصرف ترتیوئین نیز باید با تجویز پزشک باشد و در دوران بارداری نیز بهتر است مصرف نشود.
اگر از لایهبرداری، بهجا استفاده شود، نتایج خوبی را به همراه دارد؛ مثلا در تحقیقی که اخیرا در مرکز تحقیقات پوست دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی انجام شده، پیلینگ عمیق با tca با غلظت بالا که توسط متخصص پوست انجام میشود، میتواند در بهبود جوشگاههای آبله مرغان بسیار مفید باشد.
مهمترین مساله در مورد مصرف خودسرانه کرمهای لایهبردار، مساله افزایش حساسیت پوست نسبت به نور خورشید و لزوم محافظت از نور آفتاب و مصرف مرتب و مناسب کرمهای ضد آفتاب است.
مراقبت های کرم های لایه بردار
کرم های لایه بردار پوست | مزایا و معایب کرمهای لایهبردار و پیلینگ
منبع : lifemag.ir / تبیان