دوران بارداری

بی اختیاری ادرار در دوران بارداری مشکل رایج زنان حامله

بی اختیاری ادرار در دوران بارداری  : چرا در دوران بارداری دچار بی اختیاری و شب ادراری میشویم ؟ چگونه بی اختیاری را درمان کنیم ؟ در اینجا با مقاله ای درباره بی اختیاری و شب ادراری در دوران بارداری در خدمت شما هستیم. با ما همراه باشید.

 

 

بی اختیاری ادرار در ماه آخر بارداری

بی اختیاری ادرار در بارداری نی نی سایت , بی اختیاری ادرار در دوران بارداری

 

 

بی اختیاری ادرار در دوران بارداری مشکل رایج زنان حامله

یکی از عارضه های دوران بارداری مشکل بی اختیاری ادرار است که گاهی تا دوران بعد از زایمان هم به دفعات بروز می کند. بی اختیاری ادراری معمولا در افراد مسن، خانم های باردار و یا افرادی که دچار آسیب های نخاعی شده اند و یا در اثر نقص مادرزادی ایجاد می شود. در خانم های بارداری به دنبال افزایش حجم رحم، وقوع بی اختیاری ادراری طبیعی است. در صورتی که خانمی تحت درمان قرار بگیرد، انتظار داریم که در عرض ۶ هفته بهبود پیدا کند. بیشترین علت بی اختیاری ادراری در خانم های باردار، بی اختیاری نوع استرسی می باشد. بی اختیاری ادرار می تواند در اثر عدم کفایت عضلات مثانه و یا عضلات کف لگن رخ دهد، باید بدانیم که در خانم های باردار این اختلال شایع می باشد.

 

 بی اختیاری ادراری زنان باردار از علت تا درمان

آیا بی اختیاری ادرار در خانم ها مسئله شایعی است؟

خانم های جوان بیشتر در معرض آن هستند. بی اختیاری ادرار ۲ نوع است؛ بی اختیاری استرسی که در خانم های جوانی که در سن باروری هستند، دیده می شود و نوعی از بی اختیاری که مختص سنین بعد از یائسگی است. ۲۸ تا ۳۵ درصد خانم ها در سن باروری دچار بی اختیاری ادرار استرس می شوند.

 

و دلیل آن زایمان است؟

– نه تنها زایمان بلکه بارداری خود به تنهایی می تواند عامل بروز آن باشد. در حالت متعارف وزن خانم ها در طول بارداری ۹ تا ۱۵ کیلوگرم افزایش می یابد. هر چه خانمی به ماه های آخر بارداری نزدیک می شود به دلیل فشار ناشی از وزن جنین و میع آمنیوتیکو کیسه آب به لگن، عضلات کف لگن ضعیف تر و شل تر می شوند و به مرور خانم متوجه می شود با انجام کار سنگین یا تمرین های ورزشی یا حتی خنده و عطسه دچار ریزش ادرار می شود.

 

پس بارداری یک عامل خطرساز است. آیا زایمان، مخصوصا زایمان طبیعی، می تواند این مسئله را تشدید کند؟

– بله، انقباضات رحم در طول زایمان و عبور جنین از کانال زایمان، فشار بیشتری به عضلات کف لگن تحمیل می کندو حتی بررسی ها نشان داده در طول زایمان طبیعی برخی اعصاب ناحیه لگن دار پارگی و آسیب مختصر می شوند که این مسائل همگی در بروز بی اختیاری ادرار می تواند نقش داشته باشد اما این مسئله به آن معنی نیست که خانم هایی که سزارین می کنند دچار بی اختیاری ادرار نمی شوند. آنچه پیش از زایمان در این میان نقش دارد، تعدد بارداری هاست. با افزایش سن نیز چون ماهیچه های کف لگن ضعیف تر می شوند، این موضوع تشدید خواهد شد.

 

آیا راهی برای پیشگیری از این عارضه وجود دارد؟

– پزشکان به خانم ها بعد از اولین بارداری و حتی در طول آن توصیه می کنند تمرین های تقویت کننده عضلات کف لگن را انجام دهند. معمولا در کلاس های بارداری نیز بروشورهایی به خانم های باردار داده می شود که نشان می دهد عضلات کف لگن کجا قرار دارند و چطور می توان آنها را تقویت کرد. این تمرین ها باید به طور جدی در طول بارداری و از هفته نخست پس از زایمان آغاز شود تا صدمات وارده به این عضلات جبران شود. هرگز نباید منتظر شروع علامت بی اختیاری ادرار ماند.

 

آیا غیر از بارداری و زایمان عوامل دیگری در بروز این اختلال نقش دارند؟

– بی اختیاری استرسی در خانم هایی که ورزش های سنگین مثل لیفتینگ و وزنه برداری انجام می دهند، چاق اند یا سیگار می کشند؛ به مراتب شایع تر است. مسلما پیاده روی و انتخاب رژیم های غذایی متناسب برای کاهش وزن و ترک سیگار کنار تمرین های تقویت کف لگن می تواند به پیشگیری از بروز عارضه یا درمان آن کمک کند.

 

زمینه ژنتیکی و وراثت در بی اختیاری ادرار نقشی ندارد؟

– چرا، دیده شده است در خانواده هایی که مادر دچار بی اختیاری ادرار است، دختران نیز از این موضوع رنج می برند اما این مسئله می تواند یا ناشی از زمینه ژنتیکی باشد یا شیوه نادرست زندگی که مادر پیش گرفته و دختران هم از آن پیروی می کنند. هنوز در این رابطه تحقیقات علمی کاملی انجام نشده است.

 

برای خانم های دچار بی اختیاری ادرار چه درمان هایی توصیه می شود؟

– علاوه بر اینکه به خانم ها توصیه می شود شیوه زندگی شان را اصلاح کنند؛ یعنی اگر اضافه وزن دارند و وزن شان را کم کنند، سیگار را کنار بگذارند و … معمولا برای حداقل ۳ ماه توصیه می شود که خانم ها مرتب تمرین های تقویتی عضلات کف لگن را انجام دهند. در صورتی که بعد از این مدت یک خانم مبتلا به بی اختیاری ادراری همچنان از ریزش ادرار شاکی بود، می توان دارودرمانی را پیشنهاد داد. برای این منظور از داروهایی استفاده می شود که به انقباض عضلات مجرای ادراری کمک می کند. در صورتی که دارودرمانی نیز پاسخگو نبود جراحی آخرین راه درمان است.

 

آیا امکان عود بعد از درمان وجود دارد؟

– بله، در صورتی که بیمار روش های کنترل را کنار بگذارد، یعنی ورزش های تقویت کننده عضلاتت کف لگن را انجام ندهد یا وزنش بالا رود و شیوه زندگی نادرست قبلی را پیش بگیرد، احتمال عود بی اختیاری ادرار حتی بعد از عمل جراحی نیز وجود دارد.

 

برخی از داروها نیز می توانند باعث بی اختیاری ادرار شوند

غیر از افزایش سن، بارداری و زایمان های متعدد، برخی داروها نیز می توانند عامل بی اختیاری ادرار باشند. گروهی از داروهایی که برای کنترل فشار خون بالا، نارسایی کلیوی و دیابت استفاده می شوند، برخی از آنتی هیستامین ها و بعضی از داروهای ضد افسردگی (به ویژه سه حلقه ای ها و بنزودیازپین ها) که در درمان اختلالات افسردگی و اضطراب کاربرد دارند، مورفین و دسته ای از مسکن ها می توانند به دلیل مدر بودن، در شرایطی که بیمار زمینه بی اختیاری ادرار را داشته باشد، سبب بروز این اختلال شوند.

در چنین شرایطی بهترین راه این است که میزان مصرف نوشیدنی ها را تا جای ممکن کاهش دهید و از افراط در مصرف مایعات ادرار آوری مثل چای و قهوه به ویژه در ساعات پایانی غروب خودداری کنید. در رابطه با ساعات مصرف داروها نیز از متخصص سوال کنید. احتمال بی اختیاری ادرار شب و هنگام خواب افزایش می یابد. یکی دیگر از عواملی که می تواند سبب بی اختیاری ادرار شود مصرف چند داروی مختلف به طور توأمان است. بروز این مسئله به ویژه در میان سالمندان شایع تر است.

 

 

 بی اختیاری مدفوع در بارداری

از دست دادن کنترل ادرار در بارداری

 

 

بی اختیاری ادرار و بارداری

بی اختیاری ادرار و بارداری : بی اختیاری ادراری معمولا در افراد مسن، خانم های باردار و یا افرادی که دچار آسیب های نخاعی شده اند و یا در اثر نقص مادرزادی ایجاد می شود. در خانم های بارداری به دنبال افزایش حجم رحم، وقوع بی اختیاری ادراری طبیعی است. در صورتی که خانمی تحت درمان قرار بگیرد، انتظار داریم که در عرض ۶ هفته بهبود پیدا کند. بیشترین علت بی اختیاری ادراری در خانم های باردار، بی اختیاری نوع استرسی می  باشد.

بی اختیاری ادرار می تواند در اثر عدم کفایت عضلات مثانه و یا عضلات کف لگن  رخ دهد،  باید بدانیم که در  خانم های باردار این اختلال شایع می باشد.

 

بی اختیاری ادرار و بارداری

در طی بارداری ، بساری از خانم ها حداقل برخی درجات بی اختیاری ادراری را تجربه می کنند. این بی اختیاری ممکن است خفیف باشد و در برخی از زنان باردار به صورت مکرر رخ ندهد ولی در سایرین می تواند شدید باشد. سن و اندکس حجم توده ی بدنی ( BMI)، عوامل خطر مهمی برای بی اختیاری ادراری هستند، که در این مطالعه به آن ها اشاره شده است.

بی اختیاری می تواند پس از بارداری هم ادامه دار باشد و ممکن است درست پس از تولد نوزاد، دیگر وجود نداشته باشد. برخی از زنان تا زمانی که به ۴۰ سال نرسیده اند، هیچ مشکلی را در  مثانه ی  خود ندارند.

 

در زمان بارداری و پس از بارداری خانم های حامله چه نوع بی اختیاری ادراری را تجربه می کنند؟

نوع بی اختیاری ادراری در طی بارداری معمولا از نوع بی اختیاری استرسی است. این نوع بی  اختیاری اداری به علت افزایش فشار در مثانه ایجاد می شود. در بی اختیاری ادراری نوع استرسی، اسفنگتر مثانه به خوبی کار نمی کند و نمی تواند به میزان کافی ادرار را در مثانه نگه دارد.

بی اختیاری ادراری در طی بارداری ممکن است به علت مثانه ی بیش فعال باشد. زنانی که مثانه ی بیش فعال دارند، لازم است که بیش از حد معمول ادرار کنند، چون مثانه های آن ها اسپاسم های غیر قابل کنترلی دارد. به علاوه، عضلات اطراف اورترا ( میزراه) – لوله ای که ادرار را از مثانه می برد – می تواند تحت تاثیر قرار بگیرد. این عضلات وسیله ای هستند که ادرار را از بدن خارج می کنند ولی اگر مثانه انقباضات قوی داشته باشد، ممکن است از کارکرد  طبیعی خارج شوند.

اسفنکتر مثانه یک دریچه ی عضلانی است که در زیر مثانه قرار دارد. این دریچه برای کنترل جریان ادرار عمل می کند. در بارداری،  وقتی که رحم باز  و پهن می شود، فشاری را بر روی مثانه وارد می کند. عضلات درون  اسفنکتر مثانه و عضلات کف لگن می توانند با این استرس اضافه و فشار بر روی مثانه پهن شوند. وقتی که فشار اضافی وجود داشته باشد، ادرار ممکن است به خارج از مثانه نشت پیدا کند –  برای مثال، وقتی که خانم باردار سرفه و یا عطسه می کند این اتفاق رخ می دهد.

پس از بارداری، مشکلات مربوط به بی اختیاری ادراری ادامه دارد، به این علت که تولد کودک باعث می  شود که عضلات کف لگن تضعیف شوند،  در واقع این عضلات باعث بیش فعالی مثانه می شوند. بارداری و تولد نوزاد هم ممکن است در ایجاد مشکلات  مربوط به کنترل مثانه  به علل زیر سهیم باشند:

 

آسیب به اعصابی که مثانه را تحت کنترل دارند.

این حقیقت که اورترا و مثانه در طی بارداری جابجا  می شوند.

اپیزیوتومی، که در واقع برشی در کف عضلات لگن است که در زمان وضع حمل ایجاد می شود تا به جنین اجازه ی خروج راحت را بدهد.

 

بی اختیاری ادراری در طی بارداری چگونه درمان می شود؟

روش های رفتاری از جمله زمان ادرار کردن و تمرین دادن مثانه می تواند در درمان بی اختیاری ادراری در زمان بارداری و پس از آن مفید باشد. این روش ها اغلب در ابتدا استفاده می شود و می توان از آن ها در خانه هم استفاده کرد. تغییر در رفتار هایی که این الگوهای رفتاری درمانی را شامل می شود، عوارض  جانبی جدی را با خود به همراه ندارد.

در روش تمرین برای زمان ادرار کردن از یک چارت استفاده می شود که زمان ادرار کردن  و زمان نشت ادراری در آن ثبت می شود. این امر کمک می کند که الگوهای نشت مشخص شود.

در روش تمرینات مثانه، فواصلی که به حمام می روید  را کوتاه می کنید. برای مثال،   برنامه ریزی شما می تواند این گونه باشد که هر ۱ ساعت به حمام بروید. شما از این الگو برای دوره ی زمانی پیروی می کنید. در ادامه شما برنامه را عوض می کنید و هر ۹۰ دقیقه به حمام می روید.  در نهایت شما آن را به هر ۲ ساعت تغییر می دهید و این روند را ادامه می دهید تا زمان فواصل آن به ۳ تا ۴ ساعت برسد.

روش دیگر این است که  شما رفتن به حمام را برای ۱۵ دقیقه برای  بار اولی که فوریت دفع دارید عقب می اندازید. این کار  را برای ۲ هفته انجام دهید و  سپس مقدار آن را به ۳۰ دقیقه افزایش می دهید.

در  موارد مشخصی،  خانم ها ممکن است از پساری استفاده کنند، این وسیله ای است که اورترا را می بندد و یا عضلات لگنی را تقویت می کند. به علاوه، داروهایی هم می  تواند در کنترل اسپاسم های عضلات در مثانه و یا در تقویت عضلات در اورترا مفید باشد. برخی دارو ها  می توانند به شل کردن مثانه ی بیش فعال کمک کنند.

 

ورزش ها و تمرینات کیگل چیست؟

این ورزش ها یک سری  روش های دیگر  هستند که می تواند برای کنترل بی اختیاری ادراری استفاده شود. این  ورزش ها به قوی شدن و سفت شدن عضلات در کف لگن کمک می کند. تقویت عضلات کف لگن می تواند عملکرد اورترا و اسفنکتر رکتال  را بهبود بدهد.

یک راه برای انجام این تمرینات این است که بر روی توالت بنشینید و شروع به ادرار کردن کنید. در ادامه در وسط ادرار ، ادرار خود را نگه دارید. عضلاتی که شما جلوی آن ها را گرفته اید، عضلات کیگل هستند. راه دیگر برای کمک به عضلات کیگل،  این است که انگشت خود را وارد واژن کنید و تلاش کنید تا  عضلات اطراف انگشت خود را سفت تر کنید.

 

 برای انجام ورزش های کیگل شما می بایست موارد زیر را در نظر داشته باشید:

عضلات شکم، ران و باسن خود را شل کنید.

عضلات کف لگن را سفت کنید.

عضلات را تا ۱۰ بشمارید و نگه دارید.

عضلات کف لگن را  با شمردن تا ۱۰ شل کنید.

 

۱۰ بار این روش ها را در صبح، عصر و شب انجام دهید. در هر حالتی  می توانید آن ها را انجام دهید – در حالت نشسته و یا در حال رانندگی.  خانم هایی که این ورزش ها را انجام می دهند ، نتایج آن را در طی ۴ تا ۶ هفته می بینند.

 

چه زمانی من می بایست در مورد بی اختیاری پزشک خود را ببینم؟

اگر شما هنوز مشکلات مثانه ای را پس از ۶ هفته دارید، با پزشک خود صحبت کنید. نشت تصادفی ادرار ممکن است به این معنا باشد که شما مشکل طبی دیگری هم دارید. از دست رفتن کنترل مثانه می بایست درمان شود و یا می تواند به یک مشکل دراز مدت و مزمن تبدیل شود.

 

 

 ترشح ادرار در بارداری

درمان بی اختیاری در بارداری

 

بی اختیاری ادرار در دوران بارداری مشکل رایج زنان حامله

منبع : هفته نامه سلامت / نسخه / نمناک

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا